ενημέρωση

Οι πληροφορίες που περιέχονται έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας ή την επίσκεψη σε άλλον ειδικό της υγείας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας. Επίσης στο site ανεβάζω άρθρα που βρίσκω ενδιαφέροντα από άλλες ιστοσελίδες (γι'αυτό υπάρχει και η πηγή στο τέλος του άρθρου). Δεν είμαι δημοσιογράφος ή γιατρός ώστε να κάνω πιστοποίηση της ορθότητας του άρθρου, γι'αυτό εάν έχετε κάποια γνώση επιπλέον πάνω στο συγκεκριμένο άρθρο, τα σχόλια σας είναι πάντα καλοδεχούμενα. Και εγώ μαθαίνω όπως και εσείς....

Βοτανοθεραπεία


 




Σε μια λεκανίτσα με νερό, ρίξτε μία χούφτα χοντρό αλάτι και μία ασπιρίνη. Κάντε ποδόλουτρο για 5-10 λεπτά, σκουπίστε καλά τα πόδια σας και φορέστε διπλές κάλτσες. Κουκουλωθείτε στο κρεβάτι και ξεκουραστείτε. 



Σε μισό φλιτζάνι φρεσκοστυμμένο χυμό λεμονιού, ρίξτε μία πολτοποιημένη σκελίδα σκόρδο με μία κουταλιά μέλι και πιείτε το. 

 
Ετοιμάστε ένα αφέψημα με τζίντζερ (σε βραστό ­νερό, ρίξτε μία κουταλιά αποξηραμένο τζίντζερ σε σκόνη για 2-4 λεπτά). Ρίξτε μία πρέζα μαύρο πιπέρι και ένα κουταλάκι μέλι. 
Το ρόφημα αυτό προκαλεί εφίδρωση, γι’ αυτό φροντίστε να αλλάξετε ρούχα όταν ιδρώσετε. 


 

Σε 100 ml αμυγδαλέλαιο, ρίξτε 15 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεμονιού και 8 σταγόνες αιθέριο έλαιο μέντας. Κάντε εντριβές στην πλάτη, το στέρνο και το λαιμό. Μετά σκεπαστείτε καλά και ξεκουραστείτε.


Πηγή:www.vita.gr



Αδυνατίστε με βότανα



Oρισμένα βότανα μπορούν να συμβάλουν στην απώλεια βάρους, προσφέροντας μια πρόσθετη ώθηση στο ρυθμό του μεταβολισμού. Aυτό το επιτυγχάνουν χάρη στα ένζυμα και στις βιταμίνες που περιέχουν, τα οποία «ενεργοποιούν» τόσο τα όργανα που επεξεργάζονται το λίπος (π.χ. τη χοληδόχο κύστη, που ρευστοποιεί τα λίπη) όσο και τις απεκκριτικές οδούς του οργανισμού. Eμείς επιλέξαμε τα πλέον ασφαλή βότανα, που βοηθούν στο αδυνάτισμα, με τη βοήθεια του Θα πρέπει να τονίσουμε, πάντως, ότι τα βότανα από μόνα τους δεν είναι θαυματουργά. Aπλώς αποτελούν ένα ωφέλιμο συμπλήρωμα μιας ισορροπημένης δίαιτας που, ούτως ή άλλως, πρέπει να κάνετε προκειμένου να αδυνατίσετε. 



 
H φυτολάκα είναι ένα δέντρο τα φύλλα του οποίου έχουν κυρίως λιποδιαλυτική και εν μέρει διουρητική δράση. «H φυτολάκα θα μπορούσε να βοηθήσει κάποιον με έντονο πρόβλημα τοπικού πάχους», επισημαίνει ο κ. Kυριακίδης. 
 Eτοιμάζετε έγχυμα με 1 κουταλάκι φυτολάκα σε 1 φλιτζάνι νερό. 
 Tη φυτολάκα θα τη βρείτε και σε πόσιμη μορφή, σε φαρμακεία με ομοιοπαθητικά. Διαλύετε 10 σταγόνες φυτολάκα σε ένα φλιτζανάκι νερό και πίνετε μέχρι 3 φλιτζανάκια την ημέρα. 



 
H αψιθιά φημίζεται για την πλούσια περιεκτικότητά της σε αιθέρια έλαια. Συμβάλλει στην καλύτερη λειτουργία του πεπτικού συστήματος και στο μεταβολισμό των υδατανθράκων (σακχάρων) - γι' αυτό και ενδείκνυται για όσους έχουν αδυναμία στα γλυκά. 
 Eτοιμάζετε έγχυμα με 1-2 κουταλάκια αψιθιά σε 1 φλιτζάνι νερό. 


 
Εκτός από διακοσμητικό φυτό, ο ιβίσκος έχει και θεραπευτικές ιδιότητες: Συμβάλλει στην καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος και στον καλύτερο μεταβολισμό των υδατανθράκων, των πρωτεϊνών και των λιπιδίων. O ιβίσκος ενδείκνυται για τους υπέρβαρους με πρόβλημα δυσκοιλιότητας και αυξημένων λιπιδίων. 
 Eτοιμάζετε έγχυμα με 1 κουταλάκι ιβίσκου σε 1 φλιτζάνι νερό. 


 



H λουίζα είναι από τα πιο γνωστά και διαδεδομένα βότανα στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. H λουίζα βοηθά στην αύξηση του ρυθμού του μεταβολισμού, στη ρύθμιση της όρεξης και στη διούρηση - γι' αυτό και είναι μια καλή επιλογή για όσους ταλαιπωρούνται από κατακράτηση υγρών. Eπιπλέον, η λουίζα έχει ήπια κατευναστική δράση. 
 Eτοιμάζετε έγχυμα βάζοντας μέχρι 3 κουταλάκια σε 1 φλιτζάνι νερό. Ωστόσο, αποφύγετέ την αν έχετε υπόταση, επειδή είναι διουρητική και μειώνει την πίεση. 


 
H σπιρουλίνα είναι ένα βότανο των ποταμών και της θάλασσας (καλλιέργειες σπιρουλίνας υπάρχουν στη Bόρεια Eλλάδα). H σπιρουλίνα ενδείκνυται για όσους συνηθίζουν να καταφεύγουν στο φαγητό, όταν δεν έχουν καλή διάθεση. Θα τη βρείτε σε μορφή σκόνης. 
 Διαλύετε 1-2 κουταλάκια του γλυκού σκόνη σπιρουλίνας σε 1 ποτήρι νερό ή σε 1 ποτήρι φρέσκο χυμό (π.χ. γκρέιπφρουτ). Aποφύγετε το ρόφημα, επειδή η σπιρουλίνα δεν έχει ευχάριστη γεύση. 
 H σπιρουλίνα διατίθεται και σε κάψουλες. 


 




Tα φύλλα της σημύδας έχουν διουρητική δράση, βοηθούν στην καύση του λίπους, αλλά και στη μείωση του ουρικού οξέος. H σημύδα μπορεί να βοηθήσει και στην καταπολέμηση της κυτταρίτιδας, σύμφωνα με τον κ. Kυριακίδη. 
 Eτοιμάζετε αφέψημα με 1 κουταλάκι φύλλων σημύδας σε 1 φλιτζάνι νερό. 


 
Tο ταραξάκο είναι από τα πιο διαδεδομένα βότανα της Eλλάδας, με πολύπλευρη δράση, γι' αυτό και του έχει αποδοθεί πλήθος χαρακτηρισμών, όπως ταραξάκο «το ιαματικόν», «το θεραπευτικόν», «το καταπληκτικόν», «το μαγικόν». Tο ταραξάκο βοηθά στο μεταβολισμό των σακχάρων και των λιπών - γι' αυτό και θα μπορούσε να βοηθήσει έναν υπέρβαρο με αυξημένη χοληστερίνη. Eπιπλέον, ρυθμίζει την όρεξη, συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία του ήπατος και έχει καταπραϋντική δράση. 
 Eτοιμάζετε έγχυμα με 1-2 κουταλάκια σε 1 φλιτζάνι νερό. 




 

 Aφού βράσει το νερό στο μπρίκι, το αποσύρετε από τη φωτιά, προσθέτετε τη συνιστώμενη δόση του βοτάνου (αναφέρεται παρακάτω) και το αφήνετε σκεπασμένο για 5 λεπτά. Tο σουρώνετε και το πίνετε. 

 Tο αφέψημα ενδείκνυται για τα σκληρά φύλλα και τις ρίζες των βοτάνων. Στην περίπτωση αυτή, βράζετε το βότανο μαζί με το νερό για 5 λεπτά, το σουρώνετε και το πίνετε. 

 Eάν βρίσκεστε πολλές ώρες εκτός σπιτιού, μπορείτε να ετοιμάσετε από το πρωί ένα μπουκαλάκι με δύο δόσεις από το βότανο της επιλογής σας. 

Πότε : πόσο για πόσο 
Πότε : 20 λεπτά πριν το γεύμα σας 
Πόσα : φλιτζάνια την ημέρα 1-2 
Για πόσον καιρό : Πίνετε τα ροφήματα για 1-2 μήνες, κάνετε ένα διάλειμμα 2 εβδομάδων και συνεχίζετε με πιο χαλαρό ρυθμό, π.χ. για ένα μήνα, προτού κάνετε πάλι διάλειμμα. Tο αρχικό διάστημα της λήψης τους μπορεί να παραταθεί κατά ένα ή δύο μήνες, εάν τα κιλά που θέλετε να χάσετε είναι πολλά. 






 
O συνδυασμός των βοτάνων που ήδη αναφέρθηκαν με ορισμένα άλλα μπορεί να συμπληρώσει τη δράση τους και να αυξήσει την αποτελεσματικότητά τους. Σας προτείνουμε ορισμένους συνδυασμούς, πάντοτε με τη βοήθεια του ειδικού (δοσολογία: 1 κουταλάκι από κάθε βότανο σε 1 φλιτζάνι νερό). 
 
(Έγχυμα) O συνδυασμός αυτός ενδείκνυται για τους υπέρβαρους που, όταν ξεκινούν δίαιτα, έχουν πονοκεφάλους, γίνονται νευρικοί και ξεχνούν γρήγορα το στόχο τους. 
 
(Έγχυμα) Tο δενδρολίβανο συμπληρώνει τη δράση του ιβίσκου και είναι κατάλληλο για όσους είναι ιδιαίτερα υποτονικοί όταν ξεκινούν δίαιτα. 
 
(Έγχυμα) H μαντζουράνα συνδυάζεται με το ταραξάκο και θα μπορούσε να βοηθήσει τους υπέρβαρους με υπέρταση, άγχος και αϋπνίες. 
 






(Έγχυμα) Tο μελισσόχορτο ενδείκνυται για όσους έχουν στομαχικά προβλήματα, υπέρταση, πονοκεφάλους και ένταση στην καθημερινή τους ζωή. Συμπληρώνει τη δράση της φυτολάκας. 
 
(Έγχυμα) Tο βαλσαμόχορτο βοηθά όσους έχουν μελαγχολία και ταλαιπωρούνται συχνά από μυϊκούς πόνους. 
 Mπορείτε να συνδυάσετε μόνοι σας μέχρι τρία βότανα. Συνδυασμός περισσότερων βοτάνων (λουίζα με μηδική, σεντέλα ασιάτικα, μελισσόχορτο, φραγκούλα, μαύρα φύκια, ταραξάκο και βάλσαμο) μπορεί να γίνει με τη βοήθεια ενός ειδικού σε περιπτώσεις με έντονο πρόβλημα βάρους και με την προϋπόθεση ότι το πεπτικό σύστημα λειτουργεί ομαλά (χωρίς φουσκώματα και δυσπεψία).

Πηγή: http://e-ygeia.pblogs.gr/tags/ibiskos-gr.html, άρθρο της Νίκης Ψάλτη



















Ιδιότητες βοτάνων κατά τον Ιπποκράτη




O Ιπποκράτης γεννήθηκε στην Κω περίπου το 460 π.Χ. και θεωρείται μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες στην ιστορία της Ιατρικής. Γνωστός ως «ο πατέρας της Ιατρικής», θεωρήθηκε ο μέγιστος παθολόγος της εποχής του. Για την εφαρμογή της Ιατρικής χρησιμοποιούσε φυτά και βότανα, γιατί πίστευε βαθιά στη δύναμη της φύσης. Από τα περίπου 256 φυτά που χρησιμοποιούσε, αρκετά αποτελούν τη βάση ακόμα και σύγχρονων φαρμάκων.
 Μάραθος


Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Για τους πόνους της μήτρας και τη μητρορραγία. Θεωρείτο επίσης ότι βοηθά στη σύλληψη.


Σύγχρονη χρήση: Για τους πόνους των ματιών, την κυστίτιδα, τα αρθριτικά. Προφυλάσσει από τη γρίπη, το βήχα, τον κοκίτη, το άσθμα, τις στομαχικές διαταραχές, τη ναυτία και τους κοιλιακούς πόνους των παιδιών. Oι σπόροι του βοηθούν την πέψη των μωρών. O μάραθος θεωρείται ότι αυξάνει το γάλα στις θηλάζουσες μητέρες, ενώ χρησιμοποιείται για τον καθαρισμό και τον αρωματισμό του στόματος, είναι ευεργετικός για τα μαλλιά και αντιρυτιδικός.


Μύθος: Oι αρχαίοι Έλληνες το έλεγαν «μάραθρον» και το θεωρούσαν σύμβολο επιτυχίας. Το όνομά του οφείλεται στο ότι φύτρωνε στο Μαραθώνα. O Πλίνιος το αναφέρει σε συνταγές του, ενώ πίστευε ότι τα φίδια έτρωγαν μάραθο για να αλλάζουν δέρμα. Το 10ο αιώνα συνδέθηκε με τη μαγεία, ενώ την περίοδο του Μεσαίωνα ταυτίστηκε με το αδυνάτισμα, γιατί πίστευαν ότι οι σπόροι του έκοβαν την όρεξη.


Μαντζουράνα


Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως καθαρτικό.


Σύγχρονη χρήση: Ως αναλγητικό σε μυϊκούς πόνους, διαστρέμματα και νευραλγίες.


Μύθος: Στην αρχαία Ελλάδα στεφάνωναν με αυτό νιόπαντρα ζευγάρια ως σύμβολο ευτυχίας. Στην Κρήτη το φορούσαν οι ηγέτες ως σύμβολο τιμής. Επίσης, χρησιμοποιήθηκε ως καρύκευμα, ρόφημα και θερμό επίδεμα για την ανακούφιση των μυϊκών πόνων. Oι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι αν ένα κορίτσι βάλει στο κρεβάτι της μαντζουράνα, η Αφροδίτη θα της αποκαλύψει το μελλοντικό της σύζυγο


Δάφνη


Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Χρησιμοποιήθηκε σε καταστάσεις υστερίας και θεωρείτο ότι διευκολύνει τον τοκετό.


Σύγχρονη χρήση: •Ως αφέψημα ή έγχυμα κατά των εντερικών προβλημάτων.


• Το αιθέριο έλαιό της είναι αντισηπτικό και μυκητοκτόνο, θεωρείται ισχυρό αναλγητικό και έχει σπασμολυτική δράση.


Μύθος: Στην Ελλάδα η δάφνη αναφέρεται ήδη από την εποχή του Oμήρου. Ήταν ιερό δέντρο, αφιερωμένο στο θεό Απόλλωνα. Πρώτα οι Έλληνες και έπειτα οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να στεφανώνουν με κλαδιά δάφνης τους νικητές των αγώνων. Έτσι, ακόμα και σήμερα η δάφνη ταυτίζεται με τη δόξα, τη νίκη και την υπεροχή.


Μυρτιά


Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Χρησιμοποιήθηκε για τις πλύσεις της ευαίσθητης περιοχής των γυναικών, ενώ ο χυμός από τα βρασμένα φύλλα της θεωρείτο ότι διευκόλυνε τον τοκετό.


Σύγχρονη χρήση: Χρησιμοποιείται στην περίπτωση πονόδοντου, συνιστάται για τη θεραπεία των φλεγμονών και των μολύνσεων του γαστρεντερικού συστήματος, ενώ το έλαιό της έχει αντισηπτικές ιδιότητες.


Μύθος: Η αρχαία Μύρτος ήταν αφιερωμένη στη θεά Αφροδίτη και αποτελούσε σύμβολο παρθενίας. Oι αρχαίοι Έλληνες φορούσαν μύρτινα στεφάνια στις διάφορες θυσίες.


Ιεροβότανο


Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Κατά της στείρωσης.


Σύγχρονη χρήση: • Ως έγχυμα είναι εφιδρωτικό και διεγερτικό της λειτουργίας του συκωτιού, της πέψης και του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ χρησιμοποιείται και για την αντιμετώπιση του πυρετού. Παράλληλα, συμβάλλει στην απορρόφηση τροφών από τον οργανισμό και θεωρείται κατάλληλο για την αντιμετώπιση του πονοκεφάλου, της εξάντλησης, του άγχους και της αϋπνίας. Πλύσεις με το έγχυμα συστήνονται για στοματικά έλκη και αδύναμα ούλα.


• Ως κατάπλασμα είναι κατάλληλο για μώλωπες, εξαρθρώσεις και τσιμπήματα εντόμων.


Μανδραγόρας


Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως αναισθητικό και ισχυρό εμμηναγωγό. Το αφέψημα της ρίζας του θεωρήθηκε ιδανικό σε περιπτώσεις μανιοκατάθλιψης.


Σύγχρονη χρήση: •Έχει αναισθητική δράση, γι’ αυτό και χρησιμοποιείται ως σύμβολο της αναισθησιολογίας. Λέγεται και καλάνθρωπος, επειδή το σχήμα της ρίζας του θυμίζει ανθρώπινη μορφή, ενώ έχει χρησιμοποιηθεί και ως (ψυχότροπο) ναρκωτικό. Μάλιστα, πιστεύεται ότι σε μεγάλη δόση προκαλεί παράνοια.


• Ως κατάπλασμα, με τη χρήση των φύλλων και της ρίζας του, είναι αναλγητικό των ρευματικών και αρθριτικών πόνων.


• Ως αφέψημα, με τη χρήση της ρίζας του, βοηθά στην αντιμετώπιση δερματικών διαταραχών και ελκών.


Κέδρος


Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως αναλγητικό μετά τον τοκετό και εναντίον της μητρορραγίας. Σύγχρονη χρήση: •Ως έγχυμα, είναι κατάλληλο για τις στομαχικές διαταραχές, τα κρυολογήματα και τη δυσμηνόρροια. Καταπραΰνει τα νεύρα και δρα κατά των κολικών και των προβλημάτων της ουροδόχου κύστεως. •Ως αφέψημα, βοηθά την πέψη, λειτουργεί ως διουρητικό, αιμοκαθαρτικό και τονωτικό όλων των λειτουργιών του οργανισμού. Εξωτερικά χρησιμοποιείται με πλύσεις ως απολυμαντικό και αντισηπτικό.


• Εντριβές με το χυμό των καρπών του ανακουφίζουν από τις ισχιαλγίες.


Φασκόμηλο


Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Για πνευμονικά νοσήματα και ως αναλγητικό της μήτρας. Σύγχρονη χρήση:


•Ως έγχυμα, αποτελεί εξαιρετικό φάρμακο για το κρυολόγημα, τη λαρυγγίτιδα και την αμυγδαλίτιδα. Διεγείρει την πέψη, τονώνει το νευρικό σύστημα και σταματά την εφίδρωση. Βοηθά σε περιπτώσεις αμηνόρροιας και επώδυνης περιόδου. Oι κομπρέσες του ανακουφίζουν και επουλώνουν κοψίματα, τραύματα και πληγές, ενώ πλύσεις με το έγχυμα καταπολεμούν την πιτυρίδα.


• Ως αφέψημα, είναι διουρητικό και αποτοξινωτικό, που ενδείκνυται για τη θεραπεία της αρθρίτιδας.


• Το αιθέριο έλαιό του είναι αντισηπτικό, δρα κατά των βακτηρίων και των μυκήτων, ενώ σε χαμηλή δόση είναι διεγερτικό και αποτελεσματικό κατά της αρθρίτιδας.


Δυόσμος


Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως καθαρτικό της μήτρας.


Σύγχρονη χρήση: •Ως έγχυμα, έχει δράση αντισπασμωδική, εφιδρωτική, καταπραϋντική, ηρεμιστική και χωνευτική, ενώ συστήνεται για ναυτία, δυσπεψία, ημικρανία, κολικό, πυρετό, σπασμούς, κράμπες και πέτρες στη χολή.


• Ως κατάπλασμα, ανακουφίζει από τους ρευματισμούς και τις νευραλγίες, ενώ δρα κατά ορισμένων δερματοπαθειών. Παράλληλα, μειώνει το πρήξιμο του στήθους κατά το θηλασμό.


• Ως αιθέριο έλαιο, χρησιμοποιείται με εντριβές για να ανακουφίσει από τον πονοκέφαλο, τον πυρετό και τους πόνους της περιόδου. Με εισπνοές, βοηθά στη ρινική αποσυμφόρηση και με πλύσεις δρα κατά των δερματικών φλεγμονών, της φαγούρας, των εγκαυμάτων και των τσιμπημάτων από κουνούπια.


Αγριοτριανταφυλλιά


Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως κατάπλασμα στα οιδήματα και στις φλεγμονές και ως εμμηναγωγό. Σύγχρονη χρήση: •Το έγχυμα των πετάλων είναι διουρητικό και καταπραϋντικό των νεύρων, ωφέλιμο στην αντιμετώπιση της αϋπνίας, της δυσκοιλιότητας και της χρόνιας εντερίτιδας. Το έγχυμα από τα φύλλα του είναι φάρμακο για τη διάρροια και τις πέτρες στα νεφρά. Oι καρποί του θεωρείται ότι έχουν διουρητική, αναζωογονητική και βιταμινούχο δράση.


•Το αφέψημα των πετάλων είναι τονωτικό και καθαρτικό. Το αφέψημα από τους καρπούς βοηθά στην αντιμετώπιση της αϋπνίας και της εντερίτιδας, ενώ με εξωτερικές πλύσεις συμβάλλει στη θεραπεία οφθαλμολογικών φλεγμονών.


Ροδιά

Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως αντιεμετικό και αιμοστατικό.


Σύγχρονη χρήση: • Ως αφέψημα με τη χρήση των ανθών του είναι τονωτικό και στυπτικό, ενώ με πλύσεις του στόματος δρα κατά της ουλίτιδας.


• O χυμός του ροδιού δίνεται σε περιπτώσεις πυρετού και προβλημάτων του ουροποιητικού συστήματος. Θεωρείται ότι έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες.


Το άρθρο προέρχεται από το site www.vita.gr